, najbrzydszej powłoki i na jej podstawie budują opinię, którą dzielą się z resztą świata. Wiem, bo sama byłam kiedyś taką zaślepioną i bezkompromisową krytyczką, która zastrzegała się, że na studia do Warszawy nie pójdzie!I jak to sie potoczyło? Nie mogę teraz żyć bez tego miasta. Odkrywam je każdego dnia na nowo i polecam zrobić to samo. Poznasz, pokochasz. Proste.
W okresie letnio-jesiennym tułałam się po mieście z aparatem w celu uchwycenia krajobrazów, zakątków, podwórzy nieznanych przeciętnemu turyście. Ba! Nawet mieszkańcom stolicy. Udało mi się stworzyć album, którym po kawałeczku chciałabym się podzielić. Będzie to w dużej mierze warszawski street art, który pozytywnie mnie zaskoczył i pobudził apetyt na dalsze wojaże po tym mieście. Ale nie tylko...
I na koniec nieśmiertelny David Bowie, wykonujący utwór "Warszawa", na koncercie w Tokio w 1978roku:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz